درود جناب عابدیان

باید عرض کنم که زاویه دید شما به شعر دانسته یا ندانسته کاملا شکل گرفته
از جریان موج نو هست که در تعاریفتون از شعر و همینطور آثارتون قابل
تشخیصه.

به عنوان نمونه استفاده از واژه های مثل "گل یخ" یا " عطسه سرما زده"
"پرنده شیشه ای" و  امثالهم که هم در شعر شما و هم در دیگر آثار شاعران موج
سرا به وفور دیده میشه. در واقع عبور از واقعیت به فراواقعیت یا
سوررئالیسم.

از طرفی استفاده از زبان مبهم و پیچیده که این هم از نشانه های بارز مج نو گرایانه.

و در مورد صحبت های شما درباره اینکه دلیلی نداره هنر عامیانه و عامه پسند
باشه باید عرض کنم که کاملا برگرفته از ایدئولوژی های مکتب شاعران موج نو
هست صحبتتون. به طوریکه یدالله رویایی یکی از بنیانگذاران مکتب موج نو  میگه:

«نه تنها شعر امروز ایران، بلکه
شعر ملت‌های دیگر هم زبانی ندارد که عامه از آن چیزی بدانند. اصولاً شعر را نباید
برای عوام بگویند و سطح آن را تا این حد پایین بیاورند. حرف‌های تکراری هیچ‌گاه ما
را به هیجان و پرسش وا نمی‌دارد. مقصود اینکه شاعر باید شعر بیافریند؛ اما آنکه
میان شاعر و عامه پلی می‌بندد روشنفکر است. اینان باید شعر را برای دیگران تفسیر
نمایند»

 

میبینیم که شما شدیدا تحت تاثیر این مکتب قرار گرفتین و به شدت از معنای اصلی شعر فاصله گرفتین.

و قابل ذکره که این مکتب هیچ وقت نتونست جایگاهی در عرصه شعر پیدا کنه و شکست خورد.

 

ممنون از توجهت.