از کسی اعتقادمون گم نیست،نسل ما قهرمان مردم نیست
نونمون بی تنور آجر شد،نسل ما نسل بوی گندم نیست
هی نوشتیم و هی نفهمیدیم،قهرمان رمان ما کی بود
قهرمان رمان نسلی که،بهترین مردش عنکبوتی بود
مارو از بچگی سیاه کردن،دستمون رو به روی هم بالاست
نسل ما با یه دایره زنگی،سرِ چارراه پیه یه ماندلاست
فقط این نسلِ که تو هر دورش،پیرهن راه راه مد میشه
نسل قبلی کلاهشُ برداشت،دوره ی ما کلاه مد میشه
آدما مومیایین انگار،دوره ی ما شبیه فرعون بود
با یه حرکت تماممون ماتیم،نسل ما نسل ناپلئون بود
ما تو باد گذشته خوابیدیم نسل ما قبله شو نمیدونه
سر به سمت خلیج میزاره پشت کوروش نماز میخونه
دیگه فرقی نداره کی بودیم مایه دیروز عمریه مردیم
واسه دنیا چه ارزشی داره ما یه روزی ملخ نمیخوردیم
نسل ما انتقام میگیره از خودش از نژادش از ریشه
ما تمامِ یه فصلُ جنگیدیم نسل ما زود منقرض میشه


روزبه بمانی