هنوز
گرمای دستاتو احساس می کنم ، دستایی که روزگاری در دستانم می فشردم ،
افسوس که روزگار طاقت خوشبختی مارو نداشت.....رویای باتوبودن مثل فیلمی در
ذهنم می گذره ، کاش هیچ وقت نگام نمی کردی تا سرنوشت ما به جدایی محکوم نمی
شد........کاش دستامو نمی گرفتی ، تا مجبور بشی با من همراه شی.. کاش هیچ
وقت از اون خیابون لعنتی رد نمی شدیم که الان تو نباشی.....         صدای
بوق ماشین بدبختی هام هنوز تو گوشمه کاش سپر من نمی شدی !!!! تنها صحنه ای
که یادم میاد اینه بعداز صدای هولناکی روی زمین افتادی ! هر چی با فریاد و
نعره صدات کردم پاشو ف داره دیر می شه لعنتی پاشو ، با سکوتت زجرم
دادی..... هی گفتم بی وفا این رسم عاشقی که می گفتی نبود،بود؟؟؟   پاشو
ثابت کن، پاشو بگو که دیگه تنهام نمی ذاری پاشو پاشو..........  کاش بودی و
میدیدی که بعد از تو مثل دیوونه های آواره ام ، اگه رفتی چرا حس میکنم
پیشمی هان؟ چرا رفتنتو باور ندارم؟ زیر بارون گریه می کنم تا هیچ کس اشکای
تنهاییمو نبینه!!! من دیگه کم آوردم ، هیچ چیزی بعد رفتنت کمکم نمی کنه
.... می ترسم، از تنهایی های تکراری هر روزم ، می ترسم ، از اینکه دیگه
وجودتتو حس نکنم ، می ترسم ، از حقیقت تلخ زندگیم.....   آری من از رویاهای
پراکنده ام در زمانی یاد میکنم که انگار کنارم بودی و دلم برای تو
نامهربان نه مثل همیشه بلکه بیشتر از همیشه تنگ می شود.....  خدایا!!من نمی
خوام بمونم ، منو ببر پیش همون رفیق نیمه راه زندگیم،خدایا...... هنوز
جمله اش تمام نشده بود که دوباره صدای هولناکی پیچید ، آری آنقدر مست رویای
عشقش بود که متوجه نشد مدتی در خیابان قدم می زند.... او هم رفت ، رفت تا
بار دیگر گرمای دست معشوقش را لمس کند برای
همیشه.......                                  

درود بر شما .
یک بار دیگه قلم تواناتونو نشون دادین
لذت بردم از داستانتون.
ممنون

 چقد غم انگيز بود

ممنونم!
نظر لطفتونه!