یاد من هست هنوز

دل دریایی تو آن روزها

چه صفایی را داشت

نفسم بند نگاهت شده بود

و دلم حال و هوایت را داشت

گل پژمرده ی من

یادت هست؟

نام من ورد زبانت شده بود

افسوس...

افسوس چه زود روزها رد می شد

دل تو گاه گاهی

با دلم سنگ می شد

چشم تو محو تماشای رقیبم می شد

خود من می دیدم

نفسم تنگ می شد

دگر اما...

دل دریایی تو با دلم صاف نشد

و تو رفتی بی من

و دلم سخت شکست

ای امان از دست تقدیر

ای امان از سرنوشت

تا قلم نام مرا برد

بخت من را بد نوشت

سلام
نیمایی زیبایی بود و لذت بردم.

اما اگه اجازه بدید دوتا نکته رو عنوان کنم

اول اینکه تو بعضی سطرها از وزن خارج شدید
و دوم اینکه تو بعضی از سطرها هجایی کم یا اضافه داشتید

اگه این ایرادات کوچیک رو اصلاح کنین اثر زیبایی خواهد بود

به عنوان مثال:دل دریایی تو با دلم صاف نشد اگه اینجوری نوشته بشه بهتره: دل دریایی تو با دل من صاف نشد
پایدار باشید

درود بر شما خانم مومنی

اثر زیبایی بود.

در پناه حق